اثربخشی روش یادگیری مشارکتی بر نگرش ریاضی، خودکارآمدی ریاضی و اضطراب ریاضی دانش آموزان پایه اول متوسطه شهرستان مهاباد

هدف از اجرای این پژوهش بررسی اثربخشی روش یادگیری مشارکتی بر نگرش، خودکارآمدی و اضطراب ریاضی بود. جامعه آماری این پژوهش، تمامی دانش آموزان پسر سال اول متوسطه در شهرستان مهاباد در سال تحصیلی 92 – 93 بودند. به منظور انتخاب نمونه از روش نمونه گیری خوشه ای استفاده شد. تعداد حجم نمونه 50 نفر بود که به صورت تصادفی در دو گروه 25 نفره آزمایش و کنترل قرار گرفتند. طرح این پژوهش پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل بود. ابزار اندازه گیری در این پژوهش عبارت بود از پرسشنامه نگرش سنج ریاضی رشیدی، پرسشنامه خودکارآمدی ریاضی قنبرزاده و پرسشنامه اضطراب سنج ریاضی شکرانی. روایی هر سه آزمون به روش روایی محتوایی توسط متخصصان درس مورد نظر سنجیده شده و پایایی آن به روش آلفای کرونباخ برای آزمون نگرش ریاضی برابر 0/82، آزمون خودکارآمدی ریاضی برابر 94/0 و برای آزمون اضطراب ریاضی برابر 89/0 به دست آمد. یافته های توصیفی و تحلیلی دادها همچون، میانگین، انحراف معیار و تحلیل کوواریانس تک متغیری برای داده ها بررسی شد. یافته های این پژوهش نشان داد که: دانش آموزانی که از طریق روش یادگیری مشارکتی آموزش دیدند نسبت گروه دانش آموزانی که از طریق روش سنتی آموزش دیدند نگرش مثبت، خودکارآمدی بالاتر و اضطراب کمتری در درس ریاضی داشتند و در کل بین دو گروه آزمایش و کنترل تفاوت معنادار بود.